Najlepsze zabawy na godziny wychowawcze

Zajęcia z wychowawcą to szczególne lekcje, które zwykle poświęcamy na omawianie spraw bieżących, rozwiązywanie konfliktów i planowanie wycieczek. Warto jednak pamiętać o stałej potrzebie podtrzymywania w dzieciach przeświadczenia, że stanowią zespół, że są sobie nawzajem potrzebne i że mogą na siebie liczyć w różnych sytuacjach. Temu procesowi bardzo sprzyja regularne wprowadzanie zabaw integracyjnych, z których kilka poniżej opisanych serdecznie polecamy ? sprawdziły się, podobały się, zaowocowały

KARTKA NA PLECACH

Każdemu dziecku przymocowujemy do pleców kartkę. Uczniowie chodzą po klasie, zapisując na kartkach kolegów i koleżanek miłe, wzmacniające informacje. Ćwiczenie pomaga dostrzec i zrozumieć, za co nas cenią inni i co pozytywnego w nas zauważają.

TRATWA

Na kocu staje grupa uczniów. Ich zadaniem jest wywrócić koc na drugą stronę bez dotykania go rękami i w taki sposób, aby nikt podczas całej operacji nie spadł z koca (czyi z tratwy rozbitków do zimnej wody).

DWA KOŁA

Uczestnicy tej zabawy integracyjnej dzielą się na dwie grupy. Ustawiają się, tworząc dwa koncentryczne koła, jedno w drugim. Osoby z koła wewnętrznego stają twarzami do osób z koła zewnętrznego. Nauczyciel określa temat rozmowy i daje minutę na rozmowę w parach. Po minucie pada sygnał zmiany i jeden z kręgów, wskazany przez prowadzącego, przesuwa się o kilka miejsc w lewo lub w prawo. W nowopowstałych parach odbywa się kolejna rozmowa, na nowy lub poprzedni temat. Jest to znakomita gra integracyjna, umożliwiająca rozmowę jeden na jeden i wzmagająca zaciekawienie kolegami i koleżankami z klasy.

TRZY ZDANIA O SOBIE

Każdy uczeń przygotowuje trzy informacje na swój temat, przy czym dwie z nich są prawdziwe, a jedna fałszywa. Zadaniem pozostałych jest wskazanie nieprawdziwego zdania. Przy dużej klasie można podzielić uczestników na grupy, atmosferę podgrzewa wprowadzenie punktów, zapisywanych na tablicy przez nauczyciela.

KUBECZKI

Uczestnicy zabawy integracyjnej dobierają się w pary i otrzymują po dwa sznurki na parę (sznurków o długości około 1 metra przygotowujemy tyle, ilu jest uczniów). Chwytają po jednym z końców obu sznurków. Klasę dzielimy na 2-3 grupy  i wydajemy instrukcję, że cała grupa powinna przenieść pojemnik z piłeczką (małą, lekką, na przykład pingpongową) za pomocą sznurków na drugi koniec sali, gdzie znajduje się pusty pojemniczek, do którego trzeba wrzucić piłeczkę. Wszystkie sznurki dotykać powinny niesionego pojemnika. Pojemnika ponadto nie wolno dotykać niczym oprócz sznurków. Dzieci planują taktykę działania, negocjują, argumentują, zatem ta gra integracyjna choć pozornie prosta, jest niezwykle wartościowa.

SPACER EMOCJI

Nauczyciel prosi uczniów, by spacerowali po sali i reagowali na jego instrukcje, wedle których będą zachowywali się jak np. najszczęśliwsi ludzie na ziemi, jakby byli arcyłotrami czy też leciwymi staruszkami, jakby wygrali na loterii lub nie zdali do następnej kasy, i tym podobne wskazówki można dowolnie mnożyć. Dzieci podczas spaceru witają się ze sobą, zagajają rozmowę, przybijają piątki, ściskają się, w zależności oczywiście od aranżowanej sytuacji.

WYSPA

Nauczyciel prosi dzieci, by zadecydowały, jaki przedmiot zabiorą ze sobą na wyspę. Każdy wymienia taką rzecz na forum, a następnie dzieci chodzą po sali i wymieniają się kilkakrotnie posiadanymi aktualnie przedmiotami. Po zakończeniu wymiany sprawdzamy, czy wszystkie przedmioty nadal są w posiadaniu grupy.

TRAMPOLINA

Nauczyciel przygotowuje koc i kilka lekkich, małych piłek. Koc, który leży rozłożony na podłodze, podnoszą dzieci (około dziesięciorga dzieci na jeden koc). Na nim znajduje się piłeczka, należy ją wysoko podrzucić, poruszając energicznie tkaniną i złapać, by nie spadła z koca na podłogę. Prowadzący dokłada kolejne piłki. Znakomita zabawa integracyjna na wyćwiczenie między innymi współdziałania.